nałóg

@

Może po tym pożarze poczuł skrzydła wolności?

Może nie gasił wznieconego ognia, a dorzucił jedynie suchego drewna?

Czasem się nam wydaje, że nasze ego jest najważniejsze.

Wiersz smutny, bowiem jest kwintesencją braku miłości i wyraża brak jakiejkolwiek nadziei na jej zaistnienie.

Odniosłem wrażenie, że ogień spowodowany przez postać z wiersza strawił wszystko, nie dając szans na odbudowę.

Może jednak się mylę i chodzi tu o próbę odbudowy czegoś na zgliszczach?

Zdjęcie to jeszcze bardziej dołujące, niż cały wiersz...

Pozdrawiam:)

Ps.

Każdy nałóg jest ciężki ...

feniks...

Kiedy wydaje nam się, że nie ma już nadziei, wtedy należy przyjrzeć się popiołom...(miłości)...

Las odrasta bujniej po przebytym pożarze, miłość odradza się jak feniks, nie ma serca z kamienia...gdy strażnik-rozum zmęczony legnie na spoczynek, nadzieja wszczepi kolejną sadzonkę:))

--nakreślić kreską -fragment życia -emocje

--potrafi tylko talent :)

...

Dziewczynka z jedną zapałką...

@Renezja

Co Pani rozumie pod pojęciem "popiołów miłości".

Miłość nie zostawia żadnych popiołów i to z dość prozaicznej przyczyny.

Miłość jest ognioodporna i się nie spala, ani nie wypala.

"gdy strażnik-rozum zmęczony legnie na spoczynek, nadzieja wszczepi kolejną sadzonkę:))"

Gorzej jeśli kolejna "sadzonka" wyjdzie po piwo, a ktoś ją wyrzuci przez okno wraz z otwieraczem do butelek, który "sadzonka" przygotowała sobie, ażeby po powrocie szybko uraczyć się tym wspaniałym skądinąd trunkiem.

Czy wówczas pojawi się następna "sadzonka", a potem, następna i jeszcze jedna?

To nie ma nic wspólnego ani z Feniksem, ani z miłością.

Tak mi się przynajmniej wydaje :)

@spinaker

"Miłość nie zostawia żadnych popiołów i to z dość prozaicznej przyczyny.

Miłość jest ognioodporna i się nie spala, ani nie wypala."

Po prostu, albo jest, albo jej nie ma. Prawdziwa zawsze trwa, choćby nie wiem co się działo. Kochać to żyć w kochanym, pragnąc by też tak żył, wzajemnie. Jeśli nie, to zawsze pozostaje nam uczucie do osoby kochanej, a to pozwala nam patrzeć z uczciem na innych, bo w naszym sercu gości miłość i tylko to się liczy. My wzrastamy, nie wymagając nic w zamian.

Pięknie jest kochać, jeszcze piękniej kochać i być kochanym, ale najważniesze jest czuć bicie własnego serca i kojące ciepło ciała na myśl o osobie, którą kochamy, wtedy nawet smutek i cierpienie z braku wzajemności ma słodki smak. Miłość czyni z nas człowieka wrażliwego, czującego wszystkimi zmysłami i pragnącego piękna i dobra, które chcemy tworzyć i dzielić się z innymi.

@spinaker

Każdemu może wydawać się co tylko mu się rzewnie podoba:)

Od tego jest przekaz treści, aby każdy mieszał i memłał w swoim sercu wedle własnych gustów i upodobań.

Ktoś nastawiony negatywnie do świata, zdepcze każdą kolejną sadzonkę i jeszcze przywali NADZIEI w szczękę na progu swojego "JA" , inny pokornie podda się jej terapii:))))

Nie musisz widzieć Feniksa ani popiołów...czy ja Ci zaprószam wzrok- nie jestem Środą Popielcową :)))

Pozdrawiam ciepło i życzę pięknej miłości:)

Ps. Lubię ciemne piwo- jakby co ...otwieracz mam przy kluczykach od samochodu :))))

Komentarz usunięty administracyjnie

z serca polecam

http://www.youtube.com/watch?v=uqMjHtr-0gs&feature=related

Mam nadzieję że link wejdzie...

To bardzo pozytywny przekaz uczuć w formie pięknej muzyki.

Tytus Wojnowicz- Uwertura do Miłości

@Samanta

"Po prostu, albo jest, albo jej nie ma. Prawdziwa zawsze trwa..."

To chciałem wyrazić w swoim komentarzu.

Pozdrawiam serdecznie!

@Renezja

Ja Pani Renezjo jestem bardzo pozytywnie nastawiony do świata, lecz postrzegam wszystko w realnych barwach.

"I nie m y ś l — jak Cię nauczyli w świecie

Świątecznych-uczuć — świąteczni — czciciele —

I nie mów, ziemskie iż są marne cele —

Lecz żyj — raz — przecie!..."

Czyż nasz wieszcz nie miał na myśli właśnie miłości, pisząc, że "żyje" się raz?

Nie jest mi Pani w stanie zaprószyć mojego wzroku.

Życie i doświadczenie wyposażyły mnie w stosowne okulary, chroniące mnie przed zaprószaniem mojego wzroku.

Kiedyś było różnie, ale dzisiaj jestem bezpieczny.

Pozdrawiam.

PS Nie znoszę ciemnego piwa, za to przepadam za białym. :)

@spinaker

No i to jest piękne:))

Nie pisałam że chcę komuś, coś ...wręcz przeciwnie:)

Ps. Super... gdybyśmy gdzieś, kiedyś siedzieli przy jednym stoliku nie będziemy moczyć dziobków w nie swoich piwach :)))))

Pozdrawiam :)

wiersz to nie dokońca autor wiersza...

Ech!

Ach!

Och!

Tak mi się wzdycha radośnie

- Ku wiośnie?- zapytasz

- Ku wiośnie !!!

Ach !

powzdycham jeszcze

A niech tam

Ech ! - westchnę ponownie

bo przecież do lata

tak blisko,

a latem zawsze

bliżej masz do mnie :)

Ludzie postrzegają autora poprzez jego teksty...obraz jest zawężony do wybranych tekstów. Czyli widzimy taką naturę jaką ten pokazuje...maleńki skrawek jego JA.

Ja z natury jestem bardzo pozytywnie zakręcona i daleko mi do przeżyć ciężkich ołowianych miłości.

Kochać i być kochanym - TAK !!!!!!!

Komentarz usunięty administracyjnie

W tym urok poezji, że człowiek nie zamknie się w jednym formacie:) ...

Tzn. Każdy na swój sposób odbierze przeczytany wiersz... I to jest urok całej POEZJI :-) To nie tak jak z matematyką :)

Chyba, że to będzie wiersz typu ''Mój testament'' gdzie Pani Polonistka ma już wszystko rozpisane:) ... I nie daj ''Boże...'' abyś coś swojego dodał:-)

Przypomina mi się lekcja języka polskiego :-) ....

Budowa wiersza, podmiot liryczny itd.. :-) To były stare, dobre czasy...

Pozdrawiam:)